کتاب سالهای ابری

کتاب سالهای ابری نوشته علی اشرف درویشیان

رويدادهاي اين رمان بين سالهاي ۱۳۲۰ تا بهمن ماه ۱۳۵۷ خورشيدي يعني سقوط رژيم پهلوي است جيغ، جيغ، جيغ مادرم اتاق را پر كرده است. دايي سليم، دايي كوچك من، به پشت بام مي رود و داد مي زند. – يا قريب الفرج يا الله… بنده را از بنده بكن سوا… صدايش لرزان و سرماخورده است. فريادش در تاريكي، در پشت بام هاي دور و نزديك، به آسمان و به ستاره ها مي رسد. – بنده را از بنده بكن سوا… بكن سوا… بكن سوا… بهار تازه از راه رسيده اما هوا هنوز سوز دارد. تا چانه زير لحاف تپيده ام، بهار، زير لحافم سريده و قلقلكم مي دهد. دارم چرت مي زنم. نه اينكه خواب باشم. خواب و بيدارم. بيرون از پنجره اي كه تا كف اتاق مي رسد، توي حصار، هوا تاريك است؛ مثل سرمه، چشم، چشم را نمي بيند. دود اسفند و كندر سرتاسر اتاق را پوشانده و من از لابه لاي پرده دود تقلا مي كنم كه چهار چشمي همه چيز را ببينم. زن ها با شتاب به اين طرف و آن طرف مي دوند. لطيف، برادر كوچكم، كنار من خوابيده. بيني اش فس فس مي كند. دندان هايش را به هم مي سايد و چنان دندان قروچه اي در گوشم مي پيچد كه دلم به تاپ تاپ مي افتد و….برای خرید کتاب سالهای ابری با ما تماس بگیرید