کتاب «مرگ پلنگ» نوشته‌ی ابوالفضل اردوخانی

کتاب «مرگ پلنگ» نوشته‌ی ابوالفضل اردوخانی اثری داستانی و کوتاه‌محور است که با زبانی ساده اما تأمل‌برانگیز، تصویری استعاری از مرگ، تنهایی، و تقابل انسان و طبیعت ارائه می‌دهد. در این کتاب، مرگ یک پلنگ نه صرفاً یک حادثه طبیعی، بلکه نمادی از افول شکوه، عظمت در انزوا، و مواجهه‌ی غریزه‌ی زیستی با خشونت انسان‌ساخته است.

اردوخانی که بیشتر با نثر طنزآلود و انتقادی شناخته می‌شود، در این داستان لحنی جدی‌تر و گاه شاعرانه در پیش می‌گیرد. «پلنگ» در این داستان، ممکن است نماد قدرتی فراموش‌شده باشد یا تصویری از موجودی نجیب و تنها که در تقابل با دنیای انسان‌ها محکوم به فناست. مرگ او یادآور خاموشی تدریجی ارزش‌هایی است که روزگاری در دل طبیعت زنده بودند: اصالت، غرور، و آزادی.

نویسنده با مهارتی خاص، میان روایت عینی و معنای استعاری حرکت می‌کند. او نه صرفاً قصه‌گوی مرگ یک حیوان، بلکه توصیف‌کننده زوال یک رؤیا یا فرهنگ است. تصویر مرگ پلنگ در دل کوهستان یا جنگل، ذهن خواننده را به عمق تنهایی بشر و شکست او در برابر نظم طبیعی سوق می‌دهد.

کتاب گرچه حجم زیادی ندارد، اما پیام‌هایی عمیق در بطن خود دارد. از جمله نقدی بر انسان مدرن، نابودی زیست‌بوم، و بی‌توجهی به معنای زندگی موجودات دیگر. به همین دلیل، «مرگ پلنگ» اثری نمادین و تفکربرانگیز است که خواننده را به تأمل دربارۀ زندگی، قدرت، و فنا دعوت می‌کند.

۱۳۹‌