کتاب ضیافت اثر افلاطون

اریستوکلس در چهارصدو بیست هفت سال قبل از میلاد مسیح در شهر پر رمز و راز اتن به دنیا امد. او خانواده ثروتمندی داشت انها از طبقه اشراف و سیاسیون حکومت بودند.
او از دوران کودکی بسیار باهوش و تیز بین بود، خانواده او برای او استادانی گرفتند تا به او ادبیات ،فلسفه و موسیقی بیاموزند؛ او تاثیرات چشم گیری از فیثاغورت گرفت .در دهه دوم زندگی خود پا به کلاسهای سقراط گذاشت و هشت سال در محضر او شاگردی کرد و اموخت.. اورا به سبب هیکل بزرگ و قول پیکرش افلاطون میخواندند که برگرفته از کلمه پهن به اتنیست.. مرگ خودخواسته استادش سقراط که به حکم دادگاه اتن بود تاثیر زیادی بر او گذاشت و بعد از ان اتن را ترک کرد ، و در شهرهای و کشورهای مختلف مثل سیسیل، مگارا و یونان به سفر و گشت وگذار و تحقیق و تفکر پرداخت ؛ و بعد از چندین سال دوباره به زادگاهش برگشت و مکتب فلسفه ای بنیان گذاشت که ان به نام اکادمی مشهور بود… نظریه مثل و فیلسوف شاه دو نظریه اصلی و مهم این فیلسوف بزرگ است.
او شاگردان زیادی داشت که مهم ترین انها ارسطو بود. افلاطون و استادش سقراط و شاگردش ارسطو ؛ سه فیلسوف بزرگ تاریخ فلسفه کهن محسوب میشوند.

کتاب  جاودان ضیافت  ، رساله‌ای در باب عشق و زیبایی با حالتی داستان وار است.
ضیافت یکی از مهمترین گفتگوهای افلاطون با محور عشق یا همان اروس میباشد . که در یک مهمانی در شهر با حضور سقراط و دیگر افراد سرشناس بوده.
به نوعی رساله حاضر تعریف افلاطون از عشق میباشد ، نام دیگر ضیافت رساله ای در باب عشق است.
با همه این اوصاف کتاب ضیافت می‌تواند نگاه افلاطون به یکی از غنی‌ترین مفاهیم بشری، به نام عشق باشد….