کتاب ستاره اوشنا نوشتۀ ابراهیم ابری

کتاب ستاره اوشنا نوشتۀ ابراهیم ابری اثری داستانی با رویکردی شاعرانه، نمادین و عارفانه است که در بستری از خیال، اسطوره و روان‌شناسی درونی، به روایت سیر و سلوک روح انسان می‌پردازد. این کتاب آمیزه‌ای از نثر ادبی، تخیل غنی و اشارات فلسفی است که در قالب داستانی روایت‌محور، خواننده را به درونی‌ترین لایه‌های تجربه انسانی می‌کشاند.

ستاره اوشنا داستانی چندلایه است که در ظاهر ممکن است روایتی ساده از سفری درونی یا بیرونی به‌نظر برسد، اما در بطن خود، پر از نمادها، اشارات عرفانی و گفت‌وگوهای فلسفی درباره هستی، تنهایی، مرگ، و معناست. شخصیت اصلی داستان، سفری را آغاز می‌کند که بیشتر از آنکه فیزیکی باشد، سفری به اعماق خود و به سوی حقیقت ناپیداست؛ سفری که در آن «اوشنا» به‌عنوان ستاره‌ای دور و الهام‌بخش، نشانه‌ای از امید، رهایی یا وصال نهایی است.

ابراهیم ابری در این اثر با زبانی شاعرانه و گاه پیچیده، کوشیده است مرز بین نثر و شعر را محو کند و به ساختاری برسد که هم روایتگر باشد و هم تأمل‌برانگیز. او به خوبی از عناصر طبیعت، نمادهای کهن، و تصاویر خیال‌انگیز برای ساختن فضای داستان استفاده کرده و مخاطب را با حال‌وهوایی سوررئال و درون‌گرایانه درگیر می‌سازد.

اگرچه کتاب از نظر روایت خطی نیست و گاه از جریان ذهن پیروی می‌کند، اما ساختار آن از انسجام خاصی برخوردار است که در انتها خواننده را به حس روشن‌تری از معنا می‌رساند. ستاره اوشنا بیش از آن‌که داستانی روایی باشد، سفری درونی، احساسی و عرفانی است که مخاطب را به تأمل وادار می‌کند و از او می‌خواهد که نه صرفاً با ذهن، بلکه با قلب خود آن را بخواند.

این کتاب برای دوستداران ادبیات فلسفی، عرفانی و نمادگرایانه، اثری خاص و متفاوت به‌شمار می‌آید.

۱۰۶