کتاب درس‌گفتارهایی پیرامون فلسفه زیبایی‌شناسی  ویلهلم فریدریش هگل

کتاب درس‌گفتارهایی پیرامون فلسفه زیبایی‌شناسی یکی از آثار بنیادین گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، فیلسوف برجستۀ آلمانی، در حوزۀ فلسفۀ هنر و زیبایی‌شناسی است. این کتاب مجموعه‌ای از سخنرانی‌های او در دانشگاه‌های آلمان در اوایل قرن نوزدهم است که به‌مرور و با گردآوری شاگردانش تدوین شده است. ترجمۀ زیبا جبلی از این اثر، با زبانی روان و دقیق، یکی از ترجمه‌های مهم این اثر به فارسی محسوب می‌شود.
هگل در این اثر، زیبایی‌شناسی را نه صرفاً مطالعه‌ای دربارۀ هنر، بلکه بخشی از نظام کلی فلسفۀ خود می‌داند. او هنر را یکی از تجلی‌های روح مطلق یا «ایده» در جهان محسوس تلقی می‌کند. از نگاه او، هنر، دین و فلسفه سه شکل از خودآگاهی انسان‌اند که هنر ابتدایی‌ترین و محسوس‌ترین شکل آن است. هگل تاریخ هنر را به سه مرحلۀ نمادین، کلاسیک و رمانتیک تقسیم می‌کند که هریک نمایندۀ یک شیوۀ خاص از تجلی ایده‌اند.
در این کتاب، هگل به بررسی تفصیلی هنرهای مختلف همچون معماری، مجسمه‌سازی، نقاشی، موسیقی و شعر می‌پردازد و هر یک را با توجه به توانایی آن در بیان ایده ارزیابی می‌کند. او به جای داوری صرفاً ذوقی، سعی دارد تحلیلی عقلانی از سرشت و کارکرد هنر ارائه دهد. یکی از نوآوری‌های مهم هگل، طرح این دیدگاه است که هنر در عصر مدرن دیگر قادر به ایفای نقش بنیادین خود نیست و جای آن را فلسفه گرفته است.
ترجمۀ فارسی زیبا جبلی تلاش کرده است ضمن وفاداری به ساختار مفهومی پیچیدۀ متن، زبان هگل را قابل‌فهم‌تر برای خوانندۀ ایرانی کند. این ترجمه، ابزار مهمی برای دانشجویان فلسفه، هنر و علاقه‌مندان به اندیشۀ هگل فراهم آورده است. کتاب درس‌گفتارهایی پیرامون فلسفه زیبایی‌شناسی نه‌تنها منبعی نظری در حوزۀ زیبایی‌شناسی است، بلکه راهی برای درک عمیق‌تر نظام فلسفی هگل به‌طور کلی نیز محسوب می‌شود.