دیوان ایرج میرزا

ایرج میزا در سال ۱۳۵۲ در شهر زیبا و فرهنگی تبریز به دنیا امد او فرزند غلامحسین میرزا نوه پسری فتحعلی شاه قاجار میباشد که که در خانواده ادبی و فرهنگی دیده به جهان گشود از همان دوران کودکی به ادبیات و شعر علاقه نشان میداد پدرش که از شاعران برجسته دربار بود که به صدر الشعرا با تخلص بجهت مشهور بود اورا برای تحصیل در مدرسه دارفنون تبریز گذاشت و در انجا ادبیات و همچنین زبان عربی و فرانسه اموخت ، ایرج میزا که از نوادگاه شاهان قاجار بود به واسطه جایگاه و طبقه اجتماعی یش یه سمت ها و پست های گوناگون در امد…

ایرج میرزا یکی از تاًثیر گذارترین شاعران مشروطه و از پیشروان نو گرایی در ادبیات و شعر فارسی بود که به سبکهای مختلف شعر می سرود شعرهای ایرج میزا بعد از مشروطه رنگ و بوی خاصی گرفت، مضامین شعر او که قبل در ستایش رجال و شاهزادگان دربار بود به مضامین اجتماعی و سیاسی تبدیل شد ،
زبان ایرج میرزا ساده و روان بود و گاهی از الفاظ عامیانه استفاده میکرد ، بدون تردید ایرج میرزا از تاثیر گذار ترین شاعران موج نو ادبیات فارسی میباشد ، سرانجام او در سحرگاه ۲۲ اسفند سال ۱۳۰۴ در تهران درگذشت
جلال الممالک ، فخر الشعرا ،صدرالشعرا از القاب ایرج میرزا بود

شعر از ایرج میرزا

“مناظره با خر!”

روزی به رهی مرا گذر بود
خوابیده به ره جناب خر
بود از ظهر خر تو نگو که چون گهر
بود چون صاحب دانش
و هنر بود گفتم که جناب
م، چه حالی فرمود که وضع باشد عالی
گفتم که بیا خری رها
کن آدم شو و بعد از ظهر این
صفاکن گفتا که برو مرا
رها کن زخم تن خویش
را دوا کن خر صاحب نمایه عقل و هوش
باشد دور از ظهر میکنیم وحوش باشد
نه ظلم به دیگری نمودیم
نه اهل ریا و مکر بودیم
راضی چو به رزق خویش بودیم
سفرۀ کس نان ز نه ربودیم
دیدی تو خری کشد خری را؟
ا ﺁﻧﮑﻪ ﺑرﺩ ﺯ ﺗﻦ ﺳرﯼ ﺭﺍ؟
ﺗﻮ ﺧرﯼ ﮐﻪ ﻓرﻭﺷﺪ؟
ﺎ ﺑﻬر ﻓرﯾﺐ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷﺪ؟
ﺗﻮ ﺧرﮐﻪ ﮐﻪ ﺭﺷﻮﻩ ﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
؟
ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﯿﻤاﻥ؟
ﺁﻧﮑﻪ ﺯ ﺩﯾﮕ ﺩﯾﮕ ﯼ ﺩ ﺩ ﺩ ﻥ؟
خر دور ز قیل و قال باشد
نارو زدنش محال باشد
خر معدن معرفت کمال است
غیر از ظهر خریت ز خر محال است
تزویر و ریا و مکر و حیله
منسوخ شدست م، طویله
دیدم سخنش همه متین است
فرمایش أو همه یقین است
گفتم که ز آدمی سری تو
به دید ما هرچند خری تو
بنشستم و آرزو نمودم بر
خالق خویش رو نمودم
ای کاش که قانون خریت
جاری بشود به آدمیت … !!!!!)