كتاب ترس و لرز

كتاب ترس و لرز نوشته غلامحسین ساعدی

رمان ترس و لرز اثر غلامحسین ساعدی

غلامحسین ساعدی (گوهر مراد) روز سه شنبه 24 دی ماه 1314 از پدری علی اصغر نام و مادر طیبه نام در تبریز به دنیا آمد. در سال 1322 وارد دبستان بدر و در سال 1329 وارد دبیرستان منصور شد. در سال 1330 همزمان با نهضت ملی فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد. طی سال‌های بعد مسوولیت انتشار روزنامه‌های فریاد، صعود و جوانان آذربایجان را برعهده گرفت و مقالات و داستان‌هایی در این سه روزنامه و همچنین ” دانش آموز” چاپ تهران منتشر کرد. بعد از کودتای 28 مرداد 1332 به مدت دو ماه مخفی شد و در شهریور ماه این سال دستگیر و چند ماهی در زندان به سر برد. در سال 1334 وارد دانشکده پزشکی تبریز شد و سال بعد همکاری خود با مجله سخن آغاز کرد. در این سال داستان مرغ انجیر و پیگمالیون، داستان و نمایشنامه را در تبریز منتشر ساخت. در سال 1336 داستان خانه‌های شهرری را در تبریز و نمایشنامه لیلاج‌ها را در مجله سخن منتشر کرد. در سال بعد و پس از آشنایی با صمد بهرنگی، بهروز دهقانی، مفتون امینی، کاظم سعادتی و مناف ملکی، جنبش‌های دانشجویی و اعتصابات دانشگاه تبریز را رهبری نمود. در این سال داستان کوتاه شکایت و نمایشنامه غیوران شب را نوشت. طی سال‌های بعد تا زمان فارغ التحصیلی در سال 1340 نمایشنامه‌های سایه‌های شبانه، کاربافک‌ها در سنگر و سفر مرد خسته را نوشت و منتشر ساخت. در سال 1341 راهی تهران شد تا خدمت سربازی اش را صورت سرباز صفر آغاز کند. در این زمان چند داستان کوتاه درباره زندگی سربازی نوشت. در همین سال به همراه برادرش دکتر علی اکبر یک مطب شبانه روزی افتتاح کرد و با کتاب هفته و مجله آرش همکاری نمود. آشنایی و دوستی با احمد شاملو، جلال آل احمد، پرویز ناتل خانلری، رضا براهنی، محمود آزاد تهرانی، سیروس طاهباز، رضا سیدحسینی، بهمن فرسی، به آذین، اسماعیلی شاهرودی و جمال میرصادقی حاصل این دوره بود. در سال‌های بعد تک‌نگاری ایلخچی، خیاو یا مشکین شهر، هشت داستان پیوسته عزاداران بیل، نمایشنامه‌های چوب بدست‌های ورزیل، بهترین بابای دنیا، تک نگاری اهل هوا، داستان بلند مقتل، پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت، مجموعه داستان واهمه‌های بی نام و نشان، نمایشنامه آی بی کلاه، آی باکلاه را منتشر ساخت. ساعدی در سال 1346 به همراه جلال آل احمد، رضا براهنی و سیروس طاهباز برای رفع سانسور از اهل قلم و مطبوعات با دولت وقت به مذاکره نشست. در همین سال وبه دنبال این اقدام هسته اصلی کانون نویسندگان شکل گرفت. انتشار داستان ترس و لرز، تک نگاری قراداغ، رمان توپ، نمایشنامه پرواربندان، جانشین، فیلمنامه گاو در سال‌های بین 1346 تا 1353 صورت گرفت. در سال 1353 با همکاری نویسندگان صاحب نام آن زمان، مجله الفباء را منتشر کرد. در همین سال در حین تهیه تک نگاری شهرک‌های نوبنیاد توسط ساواک دستگیر و به زندان قزل‌قلعه و بعد اوین منتقل شد و یک سال در سلول انفرادی شکنجه شد. پس از آزادی از زندان سه داستان گورو گهواره، فیلمنامه عافیتگاه، داستان کلاته نان، را نوشت و در سال 1357 به دعوت انجمن قلم امریکا روانه این کشور شد که سخنرانی‌های متعددی در این کشور انجام داد. در اوایل زمستان سال این سال به ایران بازگشت. در اواخر سال 1360 راهی پاریس شد و همچنین در این سال با خانم بدری لنکرانی ازدواج کرد. طی سال‌های 61 – 1364 در پاریس اقدام به انتشار مجله الفبا کرد و چند نمایشنامه و فیلمنامه و داستان نیز نوشت. غلامحسین ساعدی در روز دوم آذرماه 1364 در پاریس درگذشت و در گورستان پرلاشز و در کنار صادق هدایت آرام گرفت. برگرفته از مجله قابیل (برداشت آزاد با ذکر منبع و پیوند به آن). آثار – مرغ انجیر و پیگمالیون (1334) – خانه های شهر ری (1336) – لیلاج ها (نمایشنامه – 1336) – شکایت (داستان کوتاه – 1336) – غیوران شب (نمایشنامه – 1336) – سایه های شبانه (نمایشنامه – 1340) – کاربافک ها در سنگر (نمایشنامه – 1340) – سفر مرد خسته (نمایشنامه – 1340) – تک نگاری ایلخچی (1342) – خیاو یا مشکین شهر (1343) – عزاداران بیل (1343) – چوب به دست های ورزیل (1344) – بهترین بابای دنیا (1344) – تک نگاری اهل هوا (1345) – مقتل (داستان بلند) – پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت – واهمه های بی نام و نشان (مجموعه داستان) – ترس و لرز (1346-1353) – تک نگاری قراداغ (1348) – رمان توپ – نمایشنامه پرواربندان – جانشین – فیلم نامه گاو