کفالایا

کفالایا

در واقع دین مانوی آیینی عرفانی و تلفیقی از انگاره های  زرتشتی،مسیحی گنوسیو  وبودایی میباشد که  توسط مانی فرزند فاتک همدانی که آن را در سدهٔ سوم میلادی در ایران‌شهر پایه گذاری کرد. ایین مانوی ساختار منجی بشریت را از دین مسیحیت و اعتقاد به خیر و شر را از دین زرتشت و تناسخ را از دین بودایی وام گرفت.
در ساختار انگاره های مانوی جنگ بین دو دنیای تاریکی و روشنایی به نابودی و از بین رفتن ماده و ازادی روح منجر میشود. جهان مادی در دین مانوی سنبل تاریکی و زشتی است و انسان که موجودی دوگانه‌است.

کتاب پیش رو که به نام کفالایا به چاپ رسیده است فقط به اصول و شریعت دین مانوی نمیپردازد، بلکه قسمتهایی از خاطرات مانی در زمان شاپور ساسانی را در نیز شامل میشود. که ملاقات او با شاپور یکم را توصیف میکند.
این کتاب یکی از منابع موثق پژوهشی میباشد که در موزه المان قرار دارد و کتاب پیش رو توسط سرکار خانوم مریم قانعی و سرکار خانوم سمیه مشایخ از نسخه آلمانی به فارسی ترجمه شده و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.