کتاب شرح حال عباس میرزا ملک آرا

کتاب شرح حال عباس میرزا ملک آرا نوشته عبدالحسین نوایی

عباس میرزا مُلک‌آرا (۶ آذر ۱۲۱۸ – ۲۵ فروردین ۱۲۷۶) شاهزادهٔ قاجار و برادر ناتنی ناصرالدین شاه است. پدرش محمدشاه او را به یاد پدر خود عباس میرزا، عباس نامید. عباس همچنین نام مرشد و صدراعظم او، حاجی میرزا آقاسی نیز بود. عباس میرزا از ناصرالدین شاه کوچکتر بود و مادرش نیز کرد و سنی بود و این دو مانع از ولیعهدی او می‏‌شد. محمدشاه عباس میرزا را بیش از سایر فرزندانش دوست می‏‌داشت و به او لقب «نایب‏‌السلطنه» بخشیده بود. عباس میرزا همواره مورد سوء ظن ناصرالدین شاه قرار داشت، چرا که شاه او را مدعی تاج و تخت می‏‌پنداشت. او مدت بیست و هفت سال را در تبعید در بغداد و استانبول به سر برد. در ۱۲۹۴ (قمری) با کسب اجازه از ناصرالدین شاه به ایران بازگشت. شاه به او لقب مُلک‏‌آرا داد و حکومت زنجان را به او سپرد. بعد از مدتی عباس میرزا از ترس به قفقاز گریخت و این بار با وساطت میرزا حسین مشیرالدوله در ۱۲۹۶ (قمری) به ایران بازگشت. او در سال ۱۳۱۴ (قمری) ‪‪‪‪‪‪‪‪ به جای محسن مشیرالدوله وزیر عدلیه شد و دو سال بعد در هنگام اسب‌سواری به دلیل سکتهٔ قلبی در گذشت. [۱] عباس میرزا زیر نظر رضاقلی هدایت تربیت یافته بود و سواد ادبی خوبی داشت. او کتابی در شرح حال خود نوشته‌است
نويسنده: عبدالحسين نوايي ناشر: انجمن آثار ملي زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 167 اندازه كتاب: وزیری – سال انتشار:   1325

برای خرید کتاب شرح حال عباس میرزا ملک آرا با ما تماس بگیرید